ჟურნალის 2021 წლის I ნომერი ეძღვნება  ქართველი ფერმწერის, გრაფიკოსის, თეატრისა და კინოს მხატვრის, ხელოვნების მკვლევრის, გამომგონებლის, საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწის, პროფესორ დავით კაკაბაძის ხსოვნას^{ჟურნალში განთავსებული სტატიები წარმოადგენს კონფერენციაზე წაკითხული მოხსენებების მასალებს. დავით კაკაბაძის ფოტო აღებულია წიგნიდან: В.В. Беридзе, Д.Ш. Лебанидзе, М.Ж. Медзмариашвили. Давид Какабадзе. Путь художника. Художник и времия. М., Советский художник, 1989, ст. 131.}

გიორგი ჩუბინაშვილის სახელობის ქართული ხელოვნების ისტორიისა და ძეგლთა დაცვის ეროვნული კვლევითი ცენტრისა და დავით კაკაბაძის ფონდის ინიციატივით, 2021 წლის 24 მაისს გაიმართა გამორჩეული ქართველი მხატვრის, საერთაშორისო რანგის დიდი ოსტატის, რენესანსის ეპოქის უნივერსალურ შემოქმედთა მასშტაბების მქონე ხელოვანის, დავით კაკაბაძის ხსოვნისადმი მიძღვნილი კონფერენცია სახელწოდებით: „ხელოვნება და სივრცე - დავით კაკაბაძე - მეცნიერი, მოაზროვნე, მხატვარი“. დავით კაკაბაძე ის გამორჩეული ფიგურაა, რომლის სულისკვეთებაც მიმართული იყო ჩვენი სამშობლოს უმაღლესი სულიერ-კულტურული მონაპოვრების შესატყვისის, ღირსეული და ფუნდამენტური ფასეულობების კვლავ ქმნისაკენ, იმავდროულად, XX საუკუნის ახლებურ და უმნიშვნელოვანეს პარადიგმათა ღრმად შემეცნების პროცესში, რისი უაღრესად აქტიური და ავტორიტეტული წარმომადგენელი თავადვე ბრძანდებოდა. ის არის ტრაგიკული ფიგურა, ვინაიდან მთელი მისი მიზანსწრაფვა, მიმართული სამშობლოსა და კაცობრიობის მსახურებისაკენ, თავად საქართველოში, არსებითად, მხოლოდ მისი გარდაცვალების შემდეგ, და ისიც, მხოლოდ თანდათანობით იქნა აღიარებული. სამშობლოს უანგარო მსახურებისათვის მას დაფასება კი არ ერგო წილად, არამედ, არსებითად - დევნა, დათრგუნვა, შევიწროება და მორალური ტერორი - ჩვენი ქვეყანა ვალშია მის წინაშე! ისიც ხაზგასასმელია, რომ, ჯერხანობით, ვერც ხელისუფლებამ და ვერც საზოგადოებამ შეძლო ამ უმაღლესი რანგის, ძალზე კრეატიული, დიდი პიროვნების სახელის გატანა საერთაშორისო ასპარეზზე. იდეოლოგიური წნეხის პირობებში ეს, ცხადია, პრობლემატური იყო, ხოლო დღეს - უკვე ჩვენი ქვეყნის გადაუდებელი მოვალეობაა, რომ დავითის სახელი მისივე ნაღვაწის მნიშვნელობის შესაბამისად იქნას აღიარებული მსოფლიო მასშტაბით. ვერც ის ჩაითვლება სამართლიანად, რომ XX საუკუნის ეს უდიდესი ქართველი მხატვარი არაა დასვენებული მთაწმინდის პანთეონში, რაც მისდამი უმადურობის ერთობ გახანგრძლივებული გამოხატულებაა. ჩვენი კონფერენციის მიზანი ის იყო, რომ უფრო სიღრმისეულად, მრავალ ასპექტურად, ახლებური მიდგომით წარმოგვეჩინა მისი, როგორც სრულებით არაორდინალური თეორეტიკოსის, მკვლევრის, მხატვრის, განსაკუთრებული სამეცნიერო აღმოჩენების ავტორის, უდიდესი მოღვაწის დანატოვარი. გაგვეანალიზებინა მისივე არსებითი, კონტექსტური ასპექტები XX საუკუნის ავანგარდისტულ „სთრიმში“ - კერძოდ, სახელოვნებათმცოდნეო, კინომცოდნეობითი, თეატრმცოდნეობითი, კულტუროლოგიური, ვიზუალურ-ფოლკლორისტული თვალსაზრისით. თავად კონცეფციის მონაწილეთა უაღრესად მრავლისმომცველიო თემატიკაც არის უთუო დასტური იმის, თუ რაოდენ არაორდინალურ პიროვნებასთან გვაქვს საქმე! აქვე დავძენთ, რომ, პირველყოვლისა, სწორედ გიორგი ჩუბინაშვილის სახელობის ქართული ხელოვნების ისტორიის ინსტიტუტი (ამჟამად, ცენტრი), აღმოჩნდა ის სამეცნიერო კერა, რომელმაც საბჭოთა სივრცის შემზღუდველ პირობებშიც კი  მოახერხა ის, რომ ჯერ კიდევ 1950-იანი წლებიდან დაიწყო და განავითარა წამყვანი გეზი, რომელიც გულისხმობდა დავით კაკაბაძის შემოქმედების შემეცნებას! რად ღირს თუნდაც ის, რომ დ. კაკაბაძისეული აბსტრაქტული ქმნილებანი უკვე 50-იან წლებში გამოქვეყნდა გაიანე ალიბეგაშვილის საფუძველმდებელ მონოგრაფიაში. მომდევნოდ, გაჩნდა ლევან რჩეულიშვილის რჩეული ალბომი, მოგვიანოდ, ვახტანგ ბერიძის ფუნდამენტური მონოგრაფია, რომლის განხორციელებაშიც, ასევე, აქტიურად მონაწილეობდნენ ინსტიტუტის მეცნიერ თანამშრომლები, მარინა მეძმარიაშვილი და დალი ლებანიძე. მომდევნო წლებშიც ეს ტრადიცია კვლავ გაგრძელდა - ქეთევან კინწურაშვილი, რომელიც წლების მანძილზე მუშაობდა ჩვენს ინსტიტუტში (ამჟამად, ცენტრი), არის ავტორი ახალი მასალებისა და კონცეპტუალურად ტევადი წიგნისა და, ასევე, სხვა მრავალი გამოცემისა დავით კაკაბაძეზე, ხოლო, სულ ბოლო დროს, ნანა ყიფიანის მნიშვნელოვანი გამოკვლევაც გაჩნდა დავით კაკაბაძისადმი მიძღვნილ უახლეს ალბომში. და ბოლოს: ვიმედოვნებთ, რომ კონფერენცია „ხელოვნება და სივრცე - დავით კაკაბაძე - მეცნიერი, მოაზროვნე, მხატვარი“ დიდი შემოქმედის მემკვიდრეობის შეცნობის თვალსაზრისით, სერიოზული მასტიმულირებელი აღმოჩნდება ბევრად უფრო ჩამწვდომი და ძირეული კვლევებისა სამომავლოდ, თუმცა, ამ ეტაპზეც მიგვაჩნია, რომ რეალურად დაგვეხმარება დავით კაკაბაძის, ამ მართლაც უნიკალური ფენომენის წვდომაში.