კიტი მაჩაბელი
გიორგი ჩუბინაშვილის სახელობის ქართული ხელოვნების ისტორიისა და ძეგლთა დაცვის ეროვნული კვლევითი ცენტრი, მთავარი მეცნიერ-თანამშრომელი  

„ორნამენტის ხელოვნება ფარული სახით წარმოადგენს
ჩვენთვის ნაცნობი უმაღლესი მათემატიკის უძველეს ნაწილს“.
ჰენრიხ ვეილი
        

ივ. ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის თეორიული და გამოყენებითი ენათმეცნიერების ინსტიტუტის მეცნიერითანამშრომელი.
საქართველოს საპატრიარქოს წმინდა ტბელ აბუსერიძის სახელობის უნივერსიტეტის პროფესორი

1. ხმელთაშუაზღვისპირეთისა და შავიზღვისპირეთის უძველესი მოსახლეობის, ენებისა და წარწერების შესახებ იუწყება უძველესი ბერძნულ-რომაული წყაროები, romelTa მიხედვით, ბრინჯაოს ხანაში, პელასგურ-კოლხური ტომები სახლობდნენ დიდ ტერიტორიაზე, კერძოდ, მცირე აზიის რეგიონებში, აპენინის ნახევარკუნძულზე, ეგეოსის ზღვისპირეთში, პელოპონესის ანუ პელასგიის ნახევარკუნძულსა და შავიზღვისპირეთში. ისტორიულ ხანაში კი მათი ოდინდელი სამკვიდრებელი სივრცე თანდათანობით შემცირდა (ილ. 1).

ირინა კოშორიძე
ასოცირებული პროფესორი. თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი, კურატორი
შალვა ამირანაშვილის სახ. ხელოვნების მუზეუმი, საქართველოს ეროვნული მუზეუმი

თუშური ფარდაგი ქართული მეხალიჩეობის ერთ-ერთ ყველაზე  თვითმყოფად, ორიგინალურ და არქაულ  ჯგუფს წარმოადგენს,

საბჭოთა პერიოდში, დასაწყისიდანვე  ნათლად ვლინდება ქართული ხუროთმოძღვრების, განსაკუთრებით კი, სასულიერო ხუროთმოძღვრების ცალკეული კომპონენტების საერო ნაგებობებზე გამოყენების ინტერესი.

ფილოლოგი, ფილოსოფოსი

მოგვყავს გალაკტიონის „საღამო“ 1919/27 წწ.-ების რედაქციის მიხედვით:

ელენე მაჭავარიანი
ხელოვნებათმცოდნეობის მეცნიერებათა დოქტორი, დამწერლობათმცოდნე, პროფესორი, კ. კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული  ცენტრის ხელოვნებათმცნოდნეობის განყოფილების მთავარი მეცნიერი თანამშრომელი

ქართული ანბანის წარმომავლობის საკითხი უკავშირდება ქართული დამწერლობის უძველესი სახეობის - ასომთავრულის გრაფიკულ კვლევას.

ეკატერინე ყარსელიშვილი
აპოლონ ქუთათელაძის სახელობის თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის ხელოვნების ისტორიისა და თეორიის ფაკულტეტის ახალი და უახლესი ქართული ხელოვნების ისტორიის სამაგისტრო პროგრამის || კურსის სტუდენტი

XVIII- XIX საუკუნეები თბილისის ისტორიისთვის მნიშვნელოვანი ხანაა. ამ პერიოდში, ფეოდალური ქალაქი ბურჟუაზიულით იცვლება, რაც არაერთ საგულისხმო მოვლენას ბადებს და კითხვებსაც აჩენს.

ფერის, რიცხვისა თუ ფიგურების „წაკითხვას”, მის სიმბოლიკას, უძველესი დროიდან ადამიანები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ, რამაც თავისი ასახვა ჰპოვა მითოლოგიაში, ხალხურ გადმოცემებში, ზღაპრებში, სხვადასხვა რელიგიურ თუ მისტიკურ სწავლებაში,  რიტუალებში და, შესაბამისად, ხალხურ ქორეოგრაფიაში, როგორც რიტუალის აუცილებელ კომპონენტში.

ეკატერინე ბაღდავაძე
ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი
თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემია

ჰუმანიტარულ მეცნიერებებში ორნამენტთან დაკავშირებული საკითხების პერიოდულად ამოტივტივება შემთხვევითი როდია.

ორნამენტის ბუნების კვლევა ფუნდამენტური ონტოლოგიისა და განწყობის თეორიის თვალსაზრისით^{დავით ამირეჯიბი - მოხსენების ტექსტი, კონფერენციაზე - „ორნამენტი და კულტურა», ჩუბინაშვილის ცენტრი, 30.05.2022.}
ორნამენტი, როგორც ყოფიერების ეგზისტენციალი და მედიტაციის ობიექტი.